ای سید الساجدین سر و جانم فدایت

سید الساجدین را خیلی دوست دارم. از عمقِ جان محبتم را به ایشان احساس می‌کنم.حال این عزیزتر از جان را در  شهادتش  یاد کردن سخت است. حزنی به دلم چنگ انداخته است که طولش از ازل است تا به ابد و عمقش را بعید می‌دانم بشود اندازه گرفت.

باید رفت و صحیفه سجادیه را گشود و دل را گره زد به دلِ ایشان و زبان را به زبانِ ایشان و رو کرد به سوی حضرت الله و «بسم الله الرحمن الرحیم ...».